พลังงานทดแทน

ว่าเขียนเรื่องนี้ก็หลายครั้งแล้ว พลังงานทดแทน ตอนนี้น้ำมันแพงมากใครๆก็คงต้องสนใจเพราะใกล้ตัวมาก เดือดร้อนกันถ้วนหน้าแต่เราก็อาจจะคิดผิดชาวบ้านเค้านะเพราะเราไม่โทษอะไร ของมันแพงก็พยายามอย่าใช้หรือประหยัดเอา อย่าไปเสียเวลาบ่น ลดกิเลสดีกว่าใครอยากใช้ก็ใช้ไป เอาล่ะไม่บ่นดีกว่า ความสนใจเราไม่ใช่เรื่องมันถูกหรือมันแพง แต่เราสนใจเพราะตรงที่ๆเราอาจไปอยู่นั้น ไฟฟ้ามันยังไม่เข้าไปดี เข้าไปน้อยมากก็เลยนั่งค้นคว้าดูว่ามีวิธีไหน ไหมที่สามารถใช้ไฟฟ้าได้ในราคาที่ไม่แพงมาก หรือง่ายที่สุด เอาน่าสนใจทั้งนั้น ทั้งลมทั้งน้ำ แสงอาทิตย์ ราคาก็ค่อนข้างแพง ถือว่าแพงเลยแหละ แต่ก็คิดว่าถ้า ที่ดอยมันไม่มีก็คงต้องเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง ตอนนี้ก็หาข้อมูลไปเรื่อยๆ เอาล่ะเดี่ยวจะมาคุยใหม่

จอมวายร้าย

ทำหน้า แอ็บแบ็ว ความจริง 6 ขวบแล้วครับ













ความจริง ผมเป็นก็อดซิล่าครับ ไม่ใช่ หมา

เตรียมการ ภัยพิบัติ

มึความรู้สึกว่าเรื่องอย่างนี้ ไม่ใชเรื่องอะไรที่ไกลตัวออกไป มันรู้สึกได้ว่าใกล้และเป็นไปได้ทีเดียว ตอนเกิดสึนามิ อ๋อยน้องดาวโทรมาบอก เรายังบอกว่าเป็นไปได้ยังไง เมืองไทยเราไม่มีสึนามิ เพราะตอนนั้นพูดก็พูดเถอะ เราเองก็รู้แบบงูปลามาก แต่คิดว่ารู้แล้ว คือความจริงน่าจะเรียกว่า รู้จักชื่อมากกว่าส่วนรายละเอียดก็งั้นๆ นั่งดูข่าวตั้งนานก็เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง ความรู้สึกแบบ เฮ้ย ตื่นตูมกันไปเองรึเปล่า เรียกกันเอาเองหรือเปล่า ตายเยอะยังงั้นเลยเหรอ แต่ยิ่งดูไปดูไป เวลาผ่านไป ข้อมูลก็ยิ่งหลั่งไหลมา ตายจริงนี่หว่า เยอะซะด้วย อะไรหว่า สึนามิเกิดที่เมืองไทยได้เรอะ
จากนั้นมาเราเริ่มเปลี่ยนความคิดว่าอะไร ก็เกิดได้เอาอะไรมาวัดว่าจะไม่เกิด แล้วนี่เลย ไซโคลนนาร์กีส ถล่มพม่า ตายกันนับแสน ก็เฮ้ย มันใกล้มากเลยนะ แล้วเราจะเตรียมการยังไง เคยคุยเรื่องนี้กันกับเพื่อนหลายคน ขนาดตอนที่ พายุแคทาริน่าถล่ม นิวออร์ลีน สหรัฐ ในประเทศตัวเอง อเมริกาที่ว่าเจ๋งๆ แจ๋วๆ ความช่วยเหลือยังเป็นอาทิตย์เลย ไม่ใช่วันสองวันนะ เริ่มคิดว่า เออ แฮะ บางครั้งยิ่งเราเจริญและใช้เทคโนโลยี่มาก เรียกง่ายๆว่าเป็นทาสมันนี่ มันบอบบางนะ ที่บ้านมียูบีซี ใช้จานดาวเทียมเราเรียกมันว่าเครื่องพยากรณ์อากาศเพราะฟ้ามือครี้มหน่อยเดียวไม่มีสัญญาณแล้ว อดดูทีวี บางครั้งนานเหมือนกันนะ นี่แบบฝนฟ้าตกธรรมดานะนี่ ถ้าเป็นพายุแบบจริงๆ อะไรจะเหลือล่ะ แล้วเดี่ยวนี้ถ้า ทีวีดูไม่ได้นี่จบเลยนะ ข่าวสารเรื่องราวสารพัด ผูกติดเอาไว้ ตายแน่ๆ ไฟดับอีก บางทีดูข่าว โจรมันขโมยน็อตเสาไฟแรงสูง จนเสาล้มไฟฟ้าดับกันเป็นแทบ การไฟฟ้าบอกว่า ถ้าเป็นหลายเสานี่ กรุงเทพมืดแน่นอน โอ้โหแฮะ เราเปราะบางขนาดนี่เลยเหรอ แล้วไม่มีไฟฟ้าใช้นี่ ไม่ต้องพูดถึงเลยนะ จบหมด ชีวิตอัมภาตแน่ๆ โทรศัพท์มือถือนี่ก็เปราะบาง สังเกตุหลายทีแล้ว พายุแรงๆ จะติดต่อยากทันที ถ้าเกิดอะไรขึ้นแบบ นาร์กืสนี่ ระบบโทรทัพท์มือถือจบแน่ๆ แล้วปัจุบันนี่ เป็นทาสมือถือกันหมดทุกคน แค่ติดต่อนิดหน่อยไม่ได้ยังโมโหโน่นนี่ แล้วถ้าวุ่ยวายขนาดนั้นนี่ จลาจลแน่ๆ นึกแล้ว แบบไม่อยากนึกเลย

ก็มานั่งนึกว่า เอ เราจะเตรียมการอะไรได้บ้างแบบเป็นการช่วยเหลือตัวเองขั้นพื้นฐานได้บ้าง ก็เลยเริ่มศึกษาหาอะไรอ่าน เอาในเนตนี้แหละก็ได้ความรู้เพิ่มขึ้นหลายอย่าง ก็เริ่มเตรียมทีละนิด ชั้นแรกเลย นี่ วันนี้ก็ไปเตรีนมหาซื้ออาหารที่เตรียมง่ายกินง่าย เก็บง่ายมาเก็บๆ เอาไว้บ้าง ตั้งเป้าหมายไว้ว่า ให้สามารถที่จะอยู่ได้ภายในเจ็ดวันเป็นอย่างน้อย ก็เริ่มสะสมเอาไว้แหละ ถ้ามันนานไปก็เอามากินแล้ว หมุนเวียนเปลี่ยนเข้าไปใหม่ก็น่าจะเป็นการไม่ประมาทอย่างหนึ่ง เอาล่ะ แค่นี้ก่อนเดี่ยวมาว่ากันใหม่

มาส่งแม่ดาว ที่หมอชิต

วันนี้ แม่ดาวกลับเชัยงราย ก็เลยพากันขับรถมาส่งที่หมอชิต2 ขับออกมาจากบ้านที่ดินแดง นึกว่าน้ำมันแพงแล้วรถจะน้อยลง ไหนๆลิตรละ 40 เข้าไปแล้ว แต่ขับออกมารถไม่ได้น้อยลงแม้นแต่น้อย อย่างนี้้ มันน่าลิตรสักร้อย อาจจะเบาบางลงบ้างก็ได้

บ่นไปก็เท่านั้น ไงๆ ก็คงต้องใข้แต่เราใช้รถไม่มาก ก็ไมไ่ด้เดือดร้อนเท่าไร ว่าจะไปติดแก็ส ก็งั้นๆ รอให้ทุกอย่างเข้าที่เข้าทางดีกว่า ว่าจะใเช้ระบบอะไรดี เดี่ยวไอ้นั้นจะลอยตัว อันนี้เติมยาก ยุ่งไปหมด เอาเท่านั้นก่อนละกัน แล้วค่อยเข้ามาบ่นไหม